išpuišinti — 2 išpuĩšinti žr. 1 išpuišti: Ji auksu, brangiais akmenims bei perloms išdabinta ir pačias nuogas kojas buvo išpuišinusi Ns1858,3. Savo plaukus visokiu būdu išpuišina, kad kitą žygį bjauriai yra matyti Ns1850,2. puišinti; išpuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
apipuišinti — 1 apipuĩšinti Š žr. apipaišinti: Appuišinu N. | refl. Š; R, N. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
nupuišinti — 1 nupuĩšinti žr. nupaišinti: Mano ranką nupuĩšyt? Neduosiu! Žml. | refl.: Nusipuišino kaip velniukas Lnkv. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
supuišinti — 1 supuĩšinti žr. supaišinti: Vakar išsimazgojau [prijuostę], šiandiej pagriebiau prie pečiui, tuoj ir supuĩšinau Pnd. | refl.; N: Krėsdamas kaminą kad susipuĩšino visas! Pnd. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įpuišinti — 1 įpuĩšinti Š žr. įpaišinti. | refl.: Va, ravėjau – insipuĩšinau Ad. puišinti; apipuišinti; įpuišinti; išpuišinti; nupuišinti; supuišinti … Dictionary of the Lithuanian Language